Aconsellan aos donos de chan eólico que «é mellor un mal pacto que unha boa expropiación»

Share

Xavier Simón Fernández e Damián Copena Rodríguez, da Facultade de Económicas de Vigo, son os autores deste traballo de investigación levado a cabo nos últimos sete anos e que lles permitiu constatar que nalgúns casos «se fixeron contratos a 30 anos, algún a 25, sen prever a actualización do IPC». Segundo a a información solicitada dos propios donos dos montes, «as condicións económicas son bastante pouco positivas, por non empregar outras palabras», apuntaba Simón, na sede da Fundación Juana de Vega , en Oleiros (A Coruña).

«Rendas baixas»

Nos acordos entre os 18 promotores empresariais de enerxía eólica «e uns poucos privados» e os donos dos montes, os autores da guía destacan o «predominio de rendas baixas» e estiman que o 1,5% da facturación que xeran estas firmas permanece no medio rural. De todos os xeitos, recoñecen que esta é unha cifra estimativa que está por baixo do que ocorre noutros lugares de España. Citaron as illas Canarias como o lugar onde máis se paga polos terreos, e Navarra como a comunidade que máis apostou polo desenvolvemento tecnolóxico no sector eólico.

«É mellor un mal acordo que unha boa expropiación», aconsellan os autores da guía, que pon como exemplo o ocorrido nunha comunidade de montes de Lugo. Os comuneiros querían un canon anual e a empresa foi á expropiación, que o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia cifrou finalmente en 240.000 euros. «A empresa factura máis de tres millóns de euros anuais», explicou Xavier Simón.

Tanto os autores da guía como os responsables da Fundación Juana de Vega indicaron que o texto non só será distribuído entre concellos e comunidades de montes interesadas. «Ata podemos prestarlles apoio», din, contactando a través da web www.juanadevega.org/es ou en http://economiaecoloxica.uvigo.es).

Cobrar un canon en función da potencia instalada no parque eólico é unha das opcións que aconsellan os economistas, e apuntan que cos 2.325 megawatts agora concedidos e fixando «un prezo baixo» dun euro por quilowatt, suporía anualmente «2.325.000 euros que quedarían non medio rural galego». De todos os xeitos, sosteñen que o resto de España están a pagarse ata 6 euros, co que en Galicia serían «case 14 millóns para ou medio rural».

Canon segundo a produción

Outra opción que propoñen para os donos dos montes é a de que cobren en función da produción de cada parque; cun funcionamento medio de 2.400 horas anuais, das 8.000 posibles, e cunha facturación media de 80 euros por megawatt/hora, suporía «unha facturación total de 446 millóns». Se o 1,5% pasa aos donos dos terreos serían uns ingresos de sete millóns de euros.

A guía recolle así mesmo os lugares onde se poden instalar os parques eólicos, os distintos tipos de ocupación do monte que levan consigo estas instalacións e os procedementos administrativos necesarios para instalar estes parques.

Fuente: La Voz de Galicia

Fortalecer a posición do máis débil. Ese é o principal obxectivo dos autores da Guía para vos propietarios de terreos eólicos publicada pola Fundación Juana de Vega e a Universidade de Vigo. «Non trátase de poñer paus na enerxía eólica senón de maximizar as rendas e que permanezan non medio rural», explicaba onte Enrique Sáez, presidente da devandita Fundación na presentación deste texto do que se editaron inicialmente mil exemplares.